پردیس عشق مجموعه شعر ایرج اسدی

پردیس عشق مجموعه شعر ایرج اسدی

نقش کلیدی معلمان به عنوان مجریان آموزش عمومی بسیار مهم به شمار می آید. چراکه معلمان انسان سازان نسل آینده اند. در ایران به مناسب شهادت استاد مرتضی مطهری دوازدهم اردیبهشت را روز معلم نامگذاری کرده اند. از سوی یونسکو، نهاد فرهنگی سازمان ملل متحد نیز ۵ اکتبر روز جهانی معلم نامگذاری شده و بیش از صد کشور جهان، از جمله ایران در آن حضور دارند.

چه بسیار فرهیختگان و ادیبانی که دشتی در طول تاریخ پرفراز و نشیبش به خود ندیده و باعث افتخارست کسانی در حوزه فرهنگ دیارمان قلم زده اند که همگی همانند استاد مرتضی مطهری از جنس خود این حوزه یعنی از فرهنگیان و معلمان عالی قدر بوده اند. لذا به پاسداشت این روز فرخنده، اثر شخصیتی را معرفی میکنیم که خود معلم تمامی معلمین شهر و از لحاظ ادبی نیز یکه تاز بی همتا و بی تکرار غزل دشتی است؛ “استاد ایرج اسدی”
سایه پرفروغشان هماره بر سر دشتی مستدام باد.

معلمی مقام پیغمبری و تعلیم مقام خداییست و این تویی که با دستان پر عطوفتت بذر گلهای علم وایمان را در گلستان وجودمان میکاری.
پس تو را ای معلم، به وسعت نامت سپاس می گوییم.

ایرج اسدی فرزند علی اصغر در سال ۱۳۱۷ در شهر خورموج دیده به جهان گشود، تحصیلات ابتدایی را سال ۱۳۳۱ در دبستان عنصری بندر کنگان و متوسطه را سال ۱۳۴۰ در دبیرستان سعادت بوشهر گذراند. دو سال بعد در سال ۱۳۴۲ در اداره آموزش و پرورش استخدام و شغل معلمی را برگزید و در دبیرستانهای حکمت و ادب خورموج تدریس کرد. با تشکیل مدارس راهنمایی تحصیلی به شیراز رفته و با شرکت در کلاس های ۴۲۰ ساعته تابستانی در دانشسرای راهنمایی شیراز در سال۱۳۵۴ به اخذ فوق دیپلم نائل آمدند. بعد از آن چندی در مدرسه راهنمایی پسرانه ادب و دخترانه خورموج به تدریس مشغول و مجددا برای تدریس ادبیات به دبیرستان ادب منتقل شدند. ایشان بعد از سی سال تلاش در عرصه علم و فرهنگ دشتی در سال۱۳۷۴ بازنشسته شدند. به اعتقاد بسیاری از دانش آموزان وی، قدرت بیان و تسلط کافی ایشان به ادبیات فارسی یکی از بارزترین شاخصه های کلاس ایشان بوده است.

به گفته فرزند ایشان آقای مازیار اسدی که خود نیز از شاعران بنام دشتی هستند؛ جلسات انجمن ادبی فایز هر هفته در منزل یکی از اعضا برگزار میشد. از خردسالی شاهد برگزاری این جلسات در منزلمان بودم. پدر باشوق و دقت این جلسات را ترتیب می دادند.خاطرم هست چند روز قبل از جلسه، خود را برای حضور هر چه پر بارتر مهیا می نمودند. اهتمام ایشان برای تداوم و ماندگاری و نظم برگزاری جلسات مثال زدنی بود. درب این جلسات به روی همه اهالی شعر و ادب باز بود. شاعران زیادی از سنین مختلف چون کامیار عابدی و عبدالرسول عمادی گرفته تا بزرگمردانی چون حاج سید علی اکبر بهزادی و حاج علی مرادی بصورت مقطعی و بزرگانی چون سید کوچک و سید محمدرضا و سید محسن هاشمی زاده؛ سید ابراهیم وسید اسماعیل بهزادی و .. به طور منظم در این جلسات حضور داشتند.

استاد ایرج اسدی بهترین و بدترین خاطره دوران معلمی خود را در مصاحبه با “نسیم جنوب” چنین عنوان کرده اند: تلخ ترین خاطره که از دوران تدریس خود دارم، شهادت یکی از دوستانم شهید میربهزاد شهریاری بود که در روحیه ام بسیار اثر گذاشت. زیرا شهید شهریاری هم شاگرد خوب و زرنگ کلاسم بود و هم بعدها با من همکار شد و شیرین ترین خاطره من اینست که در جنگ تحمیلی به اتفاق عده ای همکاران به جبهه رفتیم و در آنجا کلاس های درس تشکیل دادیم. این خاطره برای من فراموش نشدنی ست. لازم به ذکرست استاد اشعاری با مضامین دفاع مقدس را نیز در “یادها و یادواره ها”سروده اند.

استاد که با نام “شبگیر” تخلص می کند و موسس انجمن ادبی فایز باسه دهه مدیریت آن نیز می باشد؛ صاحب آثاری چون “یادها و یادواره ها” که پیشتر معرفی شده و”پردیس عشق” دومین مجموعه اشعار ایشان که شامل غزل، قصیده، قطعه و بخشی ازکتاب نیز به شعر نو اختصاص یافته، می باشد.

لحظات ناب شاعرانه فراوانی را می توان در غزلهای عاشقانه این مجموعه استاد با تمام وجود درک کرد. به اعتقاد بسیاری از اهالی شعر و ادب، غزل “ذوق مستی” یکی از زیباترین اشعار این کتاب است.

مجموعه شعر “پردیس عشق” در تابستان ۱۳۸۶ با تیراژ ۱۵۰۰ نسخه توسط انتشارات شروع به بازار کتاب عرضه شد.

غزل “ذوق مستی”

کی دل از مست چشمان تو بیتاب نشد
یا کی از دست تو دل غرقه به خوناب نشد

گر چه کشتیم به دل بذر امیدت اما
هرگز این مزرعه از لعل تو سیراب نشد

رنگ رخساره به گلگونه چه می آرایی
کی گل از شرم رخت واله و بیتاب نشد

پرتو صبح چه زیباست ولیکن هرگز
جلوه انگیزتر از سایه مهتاب نشد

ذوق مخموری و مستی ز ازل چشم تو داشت
ورنه کس بی نگهت مست می ناب نشد

برای این استاد گرانمایه شهرستان دشتی، عمری باعزت،سلامت و توفیق روزافزون خواستاریم.

به قلم: لیلا حیاتی